نگاه نو نگاه نو
بسم الله الرحمن الرحیم
پوریم – PURIM
سیزده پدر است یا سیزده بِدَر ؟! مدتها ذهنم را مشغول کرده بود که ، کدام یک دُرست است ؛ اصلاً ، چه اهمیّتی داشت و دارد که ، سیزده را با «پدر» بخوانم یا با «بِدَر» ! و یا چرا همین عدد سیزده را نحس می دانیم ؟ مردمان ایران زمین هیچ مناسبتی را بی دلیل نامگذاری نکرده اند ، حتماً این هم حکمتی دارد ، صِرف این که روز طبیعت است و مردم ، دست زن و بچۀ خود را گرفته و به دامان طبیعت پناه می برند و یا به تفریح می روند ، نمی تواند و نمی توانست پاسخ قانع کننده ای باشد ؟ مردم ایران ذاتاً طبیعت دوست هستند ، تعطیلات آخر هفته و حضور و اُنس مردم با طبیعت دیدنی است، توجیه فرزندانمان ارزش یافتن پاسخ سؤال را دارد و خواهد داشت :
سال ها پیش ، در سالن انتظار ترمینال مسافربری غرب تهران ، در کنار جوانی نشسته بودم که مدتی مشغول مطالعه بود ، وقتی قبل از بنده سوار اتوبوس شد ، مجله و یک جزوۀ جیبی از وی جا مانده بود . جزوه ای که عنوان روی جلدش نوشته شده بود ، پوریم (PURIM) . پاسخ سؤالم را در آن یافتم ، خستگی ناشی از یک کنفرانس علمی سنگین که در آن از ساختار و محتوای کتاب هایم دفاع کرده بودم ، از تنم بیرون رفت ؟ پوریم ، عیدی است که ما ایرانی ها در آن (سیزدهم فروردین هر سال) به طبیعت پناه می بریم ، نامش را روز طبیعت گذاشته ایم . برای یهودیانِ صهیونیسم ، روز عید است !؟
عجب داستانی ، شگفت آور است ! ایرانی و ارج نهادن به عید «پوریم» صهیونی ؟ کسانی که به همدان می روند از مزار بانیان این عید دیدن کنند ؟ «استر- استار» و « مردخایِ» یهودی ، دختر عمو و پسر عمو بودند ، «استر» دختری بسیار زیبا با ناز و کرشمه بود ، و «مردخای» با همین وسیله قصد نفوذ به دربار ایران داشت ؛ ولی ، وزیری دانا و دانشمند که به کمک ۱۱ یا ۱۲ پسرش کشور بزرگ ایران را اداره می کرد ، مانعی جدّی شده بود ؛ تلاش مردخای در نشان دادن دختر عموی جوان و زیبا به امپراتورِ ایران ، دل و دین از شاه بُرد و برای اوّلین بار شرابی سُکرآور به خورد شاه ایران داده شد و در مستی حکم طلاقِ بانوی با حیا و حجاب و متین صادر گردید ، و حال «استر» یا همان استار ، بانوی اول و با نفوذ ایران شده بود . در مستی دیگری ، حکم قتل وزیر و فرزندانش به بهانه کودتا علیه امپراتور ، گرفته شد ؛ و مردخای ، وزیر ، همدم ، مشاورِ امینِ امپراتور قرار گرفت !؟
آب باغ این را حلال آن را حرام فرق را آخر ببینی والسّلام (مثنوی دفترپنجم)
شاه ایران زمین از حلال جنسی به حرامِ جنسی افتاد بود !؟ و از صداقت در سیاست و مدیریت حاکمیتی ، به فتنۀ سیاسی افتاده بود ؟ که تشخیص آن را فقط آیندگان توانستند بدهند ، «مردخای» یهودی ، انتقام شاهان غربی را از ملت ایران می گرفت ؟ که چندین بار ملت یهود را نفی بلد کرده بودند ! تعجب نکنید ، هم اکنون نیز به بهانه کشتار یهودیان بدست غربی ها (البته اگر ساختگی نباشد) ، از ملت فلسطین انتقام می کشند .
«استر»(استار) و «مردخای» که صلاح و فساد امپراتوری را تعیین می کردند ، شاه را در مستی به توهّمی وا داشتند که فکر می کرد از سوی مردمش مورد نفرت قرار گرفته و قصد شورش دارند ؟ وسوسۀ شیطان وهم آلود و فتنه گون است و خواهد بود ، چرا که اروپاییان علت نفی بلد را اندیشه و عمل فتنه انگیز یهودیان دیدند و برنتابیدند ؛ ولی ، شاه ایران در دام فتنۀ این دو نفر ، در مستی دستورات حکومتی را مُهر و امضا می کرد ، این بود که در مستی و به بهانۀ پیش گیری از شورش مردمی فرمان قتل عام مردم ایران بمدت سه روز و بدست ارتش ایران صادر گردید !؟ در روز دومِ کشتار بود که ، مردم ایران برای نجات از مرگ ، به همدیگر هشدار و پیغام می دادند که «سیزده بِدَر» یعنی روز سیزدهم فرار کنید (در رید) ، و مردم ایران همان روز دست زن و فرزندان خود را گرفته و به طبیعت پناه می بردند ! این بود که عدد ۱۳ در فرهنگ ما نحس و روز سیزدهم فروردین را «بِدَر» می دانند ، و برای یاد بود آن ، همه ساله ، به همراه خانواده به دامان طبیعت پناه می برند تا یاد آن روزهای خونین گرامی داشته شود . بر اهالی فرهنگ و تاریخ انقلابی ایران زمین فرض است که بر شفافیت و در صحت موضوع تحقیق و تأکید نمایند ، تا عید «پوریم» دیگری بر تاریخ این مرز و بوم نقش نبندد .
والسلام
فروردین سال ۱۳۹۰
ذوالفقار صادقی
