انتفاضه و ماهیت صهیونیسم (۳)

بسم الله الرحمن الرحیم

انتفاضه و ماهیت صهیونیسم (۳)

وقتی در سال ۱۹۲۰ میلادی در کنفرانس ” سان رمو ” بر سر میراث عثمانی تصمیم گرفته می شد ، ” چارلز هاردینگ ” معاون وزارت خارجه بریتانیا نظر می دهد که : چون مسئله خودمختاری فعلاً بصورت حادی خودنمایی می کند ، پس ما ناچاریم در برخورد با این مسئله کوشش فوق العاده ای به خرج دهیم تا آن را به نحو مطلوب به اجرا درآوریم . به نظر من هم برای تحقق شعار ” فلسطین برای فلسطینیها ” و ” عراق برای عراقیها ” نیز جز این راهی نداریم که ابتدا قیمومیت و سرپرستی خود را بر این دو سرزمین اعمال کنیم و آنگاه در دوران قیمومیت هر طور که دلخواهمان است جریان امور را تحت کنترل خود درآوریم.[۴]

حکومت بریتانیا بلافاصله بعد از آنکه قیمومیت خود را بر فلسطین تثبیت کرد مقدمه حاکمیت صهیونیستها را فراهم کرد و در ژوئن ۱۹۲۰ میلادی ” هربرت ساموئل ” صهیونیست را به عنوان کمیسر عالی یا” فرماندار فلسطین” بر سر کار آورد که حتی به خاطر حساسیتی که مسلمانان به صهیونیستها داشتند ” ژنرال النبی” بر این حاکمیت به دلیل انتخاب در موقعیت نامناسب اعتراض و عاقبت آن را محکوم به شکست می داند ؟

واقعیت این است که در شعار دهن پرکن ” ناسیونالیسم ” که استعمار از آن بخوبی استفاده کرد در قضیه فلسطین عامل اصلی و بی بدیلی برای حاکمیت صهیونیستها شد ، ابتدا با همین شعار فلسطین را از عثمانی جدا می کنند و سپس بدتر از آن صهیونیستها را بر آن به حاکمیت می رسانند، ولی آنچه به اعراب مربوط است اینکه تحت لوای همین شعار استکباری از چاله درآمده به چاه می افتند و در زیر پرچم همین شعار گروهی فلسطینی تشکیل و علم مبارزه علیه غاصبان صهیونیستی را بلند می کنند و نتیجه ای جز فروپاشی خود و بی هویتی گروههای بظاهر مبارز را در پی نداشته است و براساس همین نقطه است که آن پیر فرزانه می گفت : ” ملی گرایی اساس بدبختی مسلمین است . ” آری فلسطین که میعادگاه ادیان بزرگ آسمانی و قدس قبله گاه اول مسلمین با آن عظمت در غربت شعار ملی گرایی می ماند تا جایی که ” گلدامایر ” نخست وزیر وقت رژیم اشغالگر قدس با اطمینان در ۱۵ ژوئن ۱۹۶۹ ادعا می کند که : ” خلق فلسطین وجود ندارد … این طور نیست که ما آمده باشیم که آنها را پشت در بگذاریم و زمین هایشان را ار آنان بگیریم ، ایشان وجود ندارند. “[۵] و این نتیجه ملموس و مورد قبول صهیونیسم از شعار ملی گرایی و عامل عقب ماندگی و مظلومیت فلسطین . صهیونیستها با همین خیال و با بر ابرقدرتی چون آمریکا در سراسر جهان و با اتکا بر ارتش قدرتمند و شکست ناپذیر خود ؟! حلقه های زنجیر حقارت و بندگی را هر روز بر دست و پای بقایای فلسطینی مظلوم محکمتر می کردند که ” انفجار نوری ” از مهد تمدن و آزاداندیشی جهانیان را متوجه خود کرد و صدایی رسا و حقیقتی ناب از زبان ایرانی مستضعفان جهان و بخصوص فلسطینی مظلوم را به خود آورد و این آغازی بود بر ” انتفاضه ” و به همین خاطر و به خاطر دستپاچگی محاسبات کاخ سفیدی بود که خمینی کبیر به تاریخ ۴/۹/۱۳۵۸ فرمودند : ” یکی از اشتباهات بزرگ آقای کارتر و امثال او آن است که عمق نهضت اسلامی عصر حاضر و نسل معاصر را نشناخته اند . ” [۶]

     آری انقلاب اسلامی ایران به فلسطینی هویت گم شده خود را نشان داد ، فلسطینی که زنجیرهای حقارت و اسارت صهیونیسم بر دست و پایش چیزی نیست مگر ملی گرایی ، بایست از آن رهایی جست ، فلسطینی فهمید که تنها را راه نجلت و صلاح و فلاح در تمسک به اسلام است و در این اثنا شکستن ابهت بظاهر شکست ناپذیر صهیونی بدست فرزندان محمد(ص) در جنوب لبنان عطش پیروزی را در زیر لوای پرچم توحید بشارت داد و حالا ” باراک ” فرزند گلدامایر مجبور است ادعای مادرش را مبنی بر نبود فلسطینی زیر پا گذارد و در مرکز قدرت جهانی قول پذیرش کشور فلسطینی را بدهد و فلسطینی را به رسمیت بشناسد.[۷] به امید تحقق کلام گهر بار امام راحل عظیم الشان که فرمودند :

اسرائیل باید از بین برود . انشاءا…

 والسلام

ذوالفقار صادقی

۱۵/۹/۱۳۷۹

 

۱ – ر.ک . به : بذرهای توطئه ؛ گزیده اسناد وزارت خارجه انگلستان – ترجمه ، ابوترابیان ص ۱۰۶

۲- روژه گارودی : تاریخ یک ارتداد ، ترجمه : مجید شریف ص ۱۸۵

۱ – امام در برابر صهیونیسم – انتشارات سپاه

۲ – سخنرانی باراک به تاریخ ۱۱/۹/۷۹ از رادیو آمریکا ، نقل از مقاله ح – رحمت الهی ، روزنامع اطلاعات ۱۳آذرماه ۱۳۷۹

About ذوالفقار صادقی

Check Also

پرسش و پاسخ سیاسی (۵) رزمندگی در گردونه سیاست ورزی:

رزمندگی واژه ‌ای است که به زندگی جمعی در جغرافیای ایران در دهۀ شصت انسجام و به سلایق مختلف وحدت مثال زدنی بخشید و حال با احساس اینکه این واژه مفهوم ساز با خطر مواجه شده به شکل طبیعی مدعیان آن را وادار به واکنش می‌کند بدون آن که از خود سؤال کنند چه اتفاقی باعث چنین برداشتی شده است، با این ذهنیت در فضای مجازی وارد گود سیاست و سیاست ورزی شده‌اند بی‌توجه به این مهم که دفاع از آرمان‌ها بدون گذر از متن واقعیات جاری مردم را به خاک مذلت در سبک زندگی می‌نشاند. این بخش از مجادله نمودی از چنین فضایی می‌تواند باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *